رخ بکوش یەکەمە
کوڵە چیرووک
کۊەگەردێ کە فرە باوەڕ وەخوەێ داشت، تواس وەکۊەیگ بچوودە بان، هەڵایە نزیک ئاسوو کۊەگەوا بۊد کە تەم تیەریکێ سەراسەر کۊەگە یەیهەوو داپووشان.
لەی ئانە لەبان سانێ سڕ برد و کەفتە خوار، کۊەگەرد مەرگ لە نواێ چەوەیل خوەێ دی و لە حاڵ کەفتن وە ناخ دڵا هاوار کرد، خودا هایدە کوو!.
لە ناکاو رەسن قایمێ کە گردۊدەێ، پیچیا دەور ناوقەیا و لە زەۊ هەوابڕێ کرد.
تەمە تیەریک بی یەیش هۊچ شوونێ نیەتۊەنسیاد بۊنێ و کارێ بکەێ هە لێوا دجارە هاوار کرد خودا نجاتم بێە!
دەنگێ لە ئاسمان شنەفت کە وەتیا وەڕاسی تو باوەڕ دێری ک م تۊەنم نجاتد بێەم ؟
کۊەگەرد وەت: بەڵێ
دەنگێ وەت: ڕەسنەگە بووڕەێ!.
کۊەگەرد گڕێ فکر کردو ئمجا دو دەسی قایم رەنسنە گرد.
شەوەکی وەختێ کە جەرخەێ نجات ئەڕا مێەت کۊەگەرد هاتن چشت ئەڵاجەۊێ دین، کۊەگەردە دین کە لە وەشت زقوم ڕچگیاۊ و ڕەسنێ کە پیچیاۊدە ناوقەیا دوو دەسی قایم گردەسەێ وەلێ وەگەرد زەۊا تەنیا یەی گەز هەیمەێ داشت.....!
سادق جەلیلیان
